Είναι σε όλους γνωστό ότι η βασκανία (μάτιασμα) συγκαταλέγεται στις «απ' έξω» λεγόμενες ασθένειες. Στις αρρώστιες δηλαδή που δεν οφείλονται σε οργανική πάθηση, αλλά προκαλούνται από τον σατανά, τον οποίον ο λαός ονομάζει «ο έξω απ' εδώ», από απέχθεια.
Ενώ λοιπόν η βασκανία προέρχεται από τον σατανά, οι άνθρωποι, αντί να καταφεύγουν στη δύναμη του Θεού, στην Εκκλησία, πηγαίνουν στις εξορκίστριες, δηλαδή σε αχρίστιανους και αντίχριστους που σε τελική ανάλυση λειτουργούν σαν όργανα του διαβόλου.
Γι' αυτό ας προσέχουμε. Ο Χριστιανός ποτέ δεν καταφεύγει στα ξόρκια, ο,τιδήποτε («Σολομωνικό» ή «αγιωτικό») και αν λέγουν οι εξορκίστριες. Ο πιστός καταφεύγει μόνο στον Θεό και στην Εκκλησία Του, που του δίνει τη δύναμη «να πατάει και πάνω σε φίδια και πάνω σε σκορπιούς, και πάνω σε κάθε δύναμη του εχθρού» (κατά Λούκα ευαγγέλιο 10:19).
Είναι διαδεδομένος δυστυχώς μεταξύ του λαού ο λόγος «φτύστο να μην αβασκαθεί», όπως και η πράξη του φτυσίματος.
Πώς όμως επικράτησε αυτό και ποια είναι η σημασία του; Να πώς:
Σύμφωνα με την λαϊκή θρησκοληψία λοιπόν, «κάθε τι καλό και ωραίο το φθονούν τα πονηρά πνεύματα και το βασκαίνουν» (λάθος αυτό διότι ο Πονηρός όλους τους ανθρώπους θέλει να βλάψει και όχι μόνο τους όμορφους!!!), όποτε σου λέει ο θρησκόληπτος: «θα προσπαθήσω να ασχημύνω το όμορφο, για να μη βασκαίνεται!!! Και τι έχει πρόχειρο κατάλληλο μέσο ασχήμιας; Το φτύσιμο!!!
Συγχρόνως όμως το φτύσιμο, το ξέρουμε όλοι μας, αποτελεί και πράξη εξευτελισμού και διαπόμπευσης του προσώπου που φτύνεται. Λες και οι ξεματιάστρες με τον τρόπο αυτό δουλεύουν για λογαριασμό του ακάθαρτου πνεύματος που γι' αυτό ακριβώς ενδιαφέρεται: για τον μολυσμό του ανθρώπου και για τον εξευτελισμό του!!!..
Από ενημερωτικό (σχετικά με τις πλάνες) τεύχος του Eπισκόπου Ηλείας κ. Γερμανού που είχε την καλοσύνη να μου το στείλει (με αφιέρωση).
Κύριε, όπλον κατά του διαβόλου, τον Σταυρόν σου ημίν δέδωκας. Φρίττει γαρ και τρέμει, μη φέρων καθοράν αυτού την δύναμιν, οτι νεκρούς ανιστά, και θάνατον κατήργησε. Διά τούτο προσκυνούμεν την ταφήν Σου και την έγερσιν.
ΣΧΕΤΙΚΟ:
ΑΠΟ ΤΟ ΦΟΡΟΥΜ: Ματιασμένος και ο Χριστόδουλος;
27 Αυγ. 06
Θαύμα! Θαύμα!
Τα μάθατε; Η κρίση στην ηγεσία της Εκκλησίας, ξεπεράστηκε! Έτσι, ως δια μαγείας! Πώς; Μα δεν ακούσατε τον Αρχιεπίσκοπο (20/2/2005), στη Μητρόπολη Αθηνών τι έλεγε, απευθυνόμενος προς τον κληρικό που επρόκειτο να χειροτονηθεί Επίσκοπος για να αναλάβει τη Μητρόπολη Πατρών;
Γέμισε λέει, η Μητρόπολη, από κόσμο! Γιορτές και πανηγύρια! Για την κάθαρση μαζεύτηκαν χτες και προχτές, και μητροπολίτη Πάτρας ψηφίσαν! Και σήμερα, μαζεύτηκαν όλοι στη χειροτονία του. Άρα; Όλα καλά και όλα ωραία!
Και μέσα σε αυτήν την «ευχάριστη ατμόσφαιρα» (όπως θα έλεγε και ο Ντίνος Ηλιόπουλος) στην μητρόπολη, δεν βλέπει, λέει ο Αρχιεπίσκοπος, «την Εκκλησία των ημερών αυτών» όπως την «παρουσίασαν»!.. Δεν βλέπει, λέει, «τον βόρβορο αυτόν ο οποίος ξεχείλισε»!..
Άρα; Θαύμα! Θαύμα!
Άφαντος ο κ. Βαβύλης, απόντες και οι κ.κ. Γιοσάκης, Κουλουσούσας, Κουμαριανός, Μπεζενίτης, κλπ, κλπ.
Κάθαρση!..
Και η κρίση, έφυγε για πάντα! Πώς; Βρήκε ο Αρχιεπίσκοπος το «ξόρκι»! Αυτό, δεν είναι άλλο από την καταφυγή λέει, σε νέο μ.ντέλο αρχιερατικής αμφίεσης, «για την οποία άλλωστε χτες η Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος έλαβε σχετική απόφαση»! Αμφίεση, που «δεν θα προκαλεί τα βάσκανα βλέμματα του κόσμου», όπως είπε ο Αρχιεπίσκοπος!..
Έτσι, η νέα αρχιερατική αμφίεση, θα είναι λέει «περισσότερο απλή, περισσότερο λιτή», για να μην τους ματιάζουμε!..
Και το νέο αυτό μοντελάκι, σε συνδυασμό με την Μίτρα, και την Πατερίτσα, θα είναι και αυτό ένας Σταυρός (!!!) λέει ο Αρχιεπίσκοπος, προς τον νέο Δεσπότη Πατρών: «Καλείσαι λοιπόν να σηκώσεις ένα Σταυρό! Και ο Σταυρός, κρύβεται πίσω από τη Μίτρα, πίσω από την Πατερίτσα!».
Ώστε «για να σηκώσουν Σταυρό», απαιτείται να βρεθούν (με όποιο κόστος) οι άγαμοι κληρικοί σε τέτοια, περιβάλλοντα που θα τους προωθήσουν στην μητροπολιτική εξουσία; Και για το λόγο αυτό (τον «Σταυρό που κρύβεται πίσω από τη Μίτρα, πίσω από την Πατερίτσα»), εκφράζονται δουλικά, με ευγνωμοσύνη προς τον Αρχιεπίσκοπο (προσφωνόντας τον κατά την χειροτονία τους) υποσχόμενοι αιώνια αφοσίωση προς αυτόν, (τον Αρχιεπίσκοπο) που τους δίνει τα αυτοκρατορικά αυτά σύμβολα, και μαζί με αυτά και την κοσμική την Δεσποτική εξουσία;
Και γι' αυτό δεν θέλουν το χωρισμό της Εκκλησίας από το Κράτος; Για να μείνουν πάντα «σταυρωμένοι»;
Ποιον νομίζουν ότι κοροϊδεύουν όταν μιλάνε για κάθαρση;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου